Aşk Şiirleri Bir gül olmak isterdim, dalımdan koptuğum an yalnız senin için kopayım ve yalnız senin avuçlarında solayım diye bir tanem... Seni ne kadar sevdiğimi öğrenmek istersen yere düşen yağmur damlalarını tutmaya çalış, tutabildiklerin senin sevgin tutamadıklarınsa benim sana olan sevgimdir

 

 

Merhaba! Bekliyorum! Buyurmaz mısın

Gönlünde sevgilerin coşkusu
Yüreğinde aşkımın bahar esintisi dolaşan
Merhaba canım merhaba cananım
Merhaba ey güzel sevgili,merhaba!
Seni düşünmeden geçen saat bir kenara
Aşkınla yanıp tutuşan bir meşaleyim ben
Her an aklımdasın,her yerde seni arar gözlerim
sarılmak istiyor ellerim dans kıvraklığındaki bedenine
bakmak istiyor saatlerce gözlerim,şelale gözlerine
vakum gibi çeksin beni varsın kaybolayım,engin gözlerinde..
………
mimarı sen,dekoru sen olunca konak oldu virane yüreğim
kırmızı halılarla döşendi yollar,güller serpiştirildi dört yana
kapılar sonuna kadar açık vuslatı bekler gönlüm,aşkına yanık
gelmez buyurmaz mısın?ateş topu aşkımı söndürmez misin?
Diz çöktüm yoluna gönlümde açan bahar çiçeği
Yanıyor bağrım olmaz mısın tatlı-tatlı esen bir esinti, rüzgar gülü
Lamba yok,fener yok yollarda, yıldızlar da yok ki semada
Karanlıkta yürüyemem ben, sensiz yolun sonunu göremem ki ben
Işığım olmaz mısın? Ay’ım olmaz mısın?
Yönümü çizen pusulam olmaz mısın?
Görmez misin?kor ateş oldu yanar-yanar yüreğim
Zalim olamazsın?zulüm edemezsin?
Çarelerim sensin! Umudum sen! İşte.. tek sen!

 

 

Aşığım Şimdi
	seviyorum diyenlere gülüp geçmiştim... aşıgım diyenlere deli demiştim... sevemem diye yemin etmiştim... bozuldu yeminim, aşıgım şimdi... yıllardır hasretim aşka, sevdaya... şimdi gördüğüm ne düş ne rüya... yemin etmiştim sevmeyecektim güya... bozuldu yeminim aşığım şimdi...

 

 

Aşıklar Atlasına Adım Aşk Düşülürken

müsvedde hoş görülsün sözün muhtevasına ifade aşk istiyor ..................................... -a. divit can çekişmede şairan sedasına aşkı tanımlayalım nakşın mübtelasına yakamoz düşürelim sanrısına gecenin dervişler gülümsesin suyun şakımasına şiirin tılsımları mahlasıdır ecenin kafiye seansları yansın ağlamasına nihayeti gelmedi doyumsuz bilmecenin bir redif olamadık sözlerin senasına ustalar aşka düşmüş / farkında son hecenin biz semazen olalım bir gencin mısrasına -b. ömrü güneş görmemiş bir ayça gerek bize kendini batırdıkça aşkın maverasına ayeti bir çerağla dağlanıyor her dize ibrişim aranıyor şairin yarasına düşüncenin şerhini sineye çize çize kırağımız damlasın kalem tabelasına -c. güldesteler istiyor şiirden günlük heves sığınıyor mürekkep son bir kez hokkasına kaydı mı düşülüyor lâl olsa bizde nefes ilkbahar sağnağından vefasız levhasına veznin yankılarından nakışlanmakta bu ses üstad ki gelsin huzra / baksın iktibasına! dağacıkta ilk belge his saklayan son adres ki mühür vurmuş hüküm aşkların imzasına -d. şehrin yalnızlığını medleştiriyor hazan çocuklar ağlaşıyor gülzarın duasına sanat akşamlarından yangındır arda kalan henüz izin çıkmadan güllerin vedasına söylence nazarında kuruluyor bir divan soluk yargılanıyor yazgının semasına şaha kalkmazsa kalem / yaşanmazsa heyecan kafiye çaresizdir kelime kıtasına ebrulu tuvallerde kıpkızıl olmuş devran çiz ey nakkaş güzeli sevinçlerin yasına söz söyle / tanığın ol özüne daha şayan son elvanı bir sen koy nakışlar kavgasına! ................................... kalemler saklanılsın! aşk doğmaktadır artık şairan rüyasına

 

 

 

Aşık Oldum
	Bir deliye aşık oldum Bazen aşkı sevgi seli Bazen eser kavak yeli Bazen de delimi deli Böyle deliyi görmeli Böyle deliyi sevmeli O kalbini bana verdi Aşk tanımaz ki engeli Bu ne deli ne serseri Bu sevgiye aşk denmeli Sen aşka desende deli Ben çok seviyorum oda beni Desinler delimi divanemi Ben seviyorum bir

 

 

Aşk
	Hayatı anamın karnında acıyı, Sevdayı aşk ile öğrendim Anam bana dürüstlüğü aşk ise Bana hayatın acılarını öğretti seni öğretti Seni sevmeyi sana aşık olmayı Ama nedense sen benden, Ayrı ben sana tutsak Neden kaçıyorsun be! Demek ki aşk onu benden Uzak tutuyormuş meğerse Hep kandırılmışım yazıklar Olsun beni tekerleklerin, Altına attın helal olsun Ne diyeyim...

 

Aşk

Emanet etmeyeceksin kendini asla Ne evin anahtarını ne de kalbinin tapusunu Kalmayacak gözün pencerede kapıda Bir kere müsaade ettin mi kahrolasıya Ayvayı yediğinin resm-i vesikasıdır aslında Sanmayasın kaçacak bir delik vardır Ne kadar çabuk dönersen yanına kardır Etmeyeceksin kendini büsbütün emanet Yazık edersin değmez çektiğin sefalet Güldüğüne bakma sakın ha aldanma Huyudur böyle gözükür hep tozpembe Emanet etmeyeceksin benliğini asla Çalıverir günlerini aylarını yıllarını Sevdiğin yerden vurur defalarca Yaralar insanı çünkü Aşk tır bunun adı.